O μεγάλος μύθ ος τη ς χιονάτης…..
Μια φορά και έν α ν καιρό ήταν μία βασίλισσα που ευχήθηκε να κάνει μία κόρη άσπρη σαν το χιόνι…..ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ παρακαλώ ακατάλληλο για ανηλίκους…τι πάει να πει μία κόρη «άσπρη σαν το χιόνι»??? Όλοι οι φυσιολογικοί γονείς όταν βρίσκονται εν αναμονή του ευχάριστου γεγονότος εύχονται να ναι γερό παιδί, να έχει καλή τύχη ή κάτι αντίστοιχο…κανείς δεν έχει τέτοια εμμονή χώρια που λίγο πολύ περιμένεις και αν θα σου βγει μαυράκι ή όχι το παιδί ειδικά αν είσαι η μητέρα!!! Τώρα βέβαια άμα την έχεις λερωμένη τη φωλιά σου ξεκίνα και συ τις ευχές και τις δεήσεις μπας και σου ασπρίσει…και καλό κουράγιο στον πατέρα (λέμε τώρα) του παιδιού…
Βέβαια υπάρχει και ένα άλλο θέμα που θίγεται έμμεσα σε αυτό το σημείο…το όνομα του παιδιού…το ήθελε κάτασπρο σαν το χιόνι για να το ονομάσει «Χιονάτη»…μήπως τελικά έψαχνε δικαιολογίες για να μην το βγάλει Ευτέρπη το παιδί λόγω της κλάψας της γιαγιάς του? Όχι, γιατί αν είναι έτσι 1000 δίκια της δίνω της βασίλισσας…από το Ευτέρπη προτιμώ σαφώς το Χιονάτη και ας είναι και επιλογή με δόλο…Άξια…..
Η βασίλισσα πεθαίνει…αν δεν έχουμε και ένα θανατικό κάθε φορά στην ιστορία και δεν μείνουν ορφανές οι μισές από τις αγαπημένες μας μ υθοπλασίες το έχουμε για κακό…αλλά βέβαια αν δεν μας τα παρουσιάσουν όλα μαύρο χάλι στην αρχή πως θα φανεί η διαφορά στο τέλος που εμφανίζεται ο πρίγκιπας…αφού μετά τον πρίγκιπα το χάος…και μη νομίζετε σαν τους ηθοποιούς και ο πρίγκιπας δεν παίζει με παιδιά και σκυλιά …θέλει να κλέβει την παράσταση και έζησαν αυτοί καλά και μείς καλύτερα…αλλά αν το πάμε αντίστροφα και πούμε ότι ζούμε εμείς καλύτερα από αυτούς και η δική μας ζωή είναι μια κόλαση μήπως τελικά δεν έζησαν και τόσο καλά αυτοί οι δύο μαζί? Η ευτυχία είναι πάντα σχετική? Κάτι δεν μου κολλάει τελικά σε αυτή την φράση είναι κάτι σαν τον Εύξεινο Πόντο…ωραίο στα λόγια μάλλον δύσκολο στην πράξη…καλό κουράγιο στα παιδιά…..με τις ευχές μου!
Ο βασιλιάς ξαναπαντρεύεται μετά το θάνατο της γυναίκας του…Λογικό μεν και όχι επικριταίο αλλά να τονίσω ότι συνήθως οι μητριές που χάνουν στα άλλα παραμύθια το σύζυγο δεν ξαναπαντρεύονται…ή τουλάχιστον δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο…απλή σύμπτωση ή άλλη μία παγίδα για τα γυναικεία και τα αντρικά πρότυπα αυτής της κοινωνίας? Χώρια που τόσοι και τόσοι βασιλιάδες ήταν πρίγκιπες στα νιάτα τους και βρήκαν και αυτοί τη δική τους χιονάτη αλλά ή τους ψόφησε ή τους άφησε ή την άφησαν και ας είχαν και παιδιά μαζί? Για ποια ευτυχισμένη οικογένεια μιλάμε λοιπόν…άσε το βρέφος να δει reality καλύτερα! Βάλε και συ Nova μπορείς…
Η καινούρια βασίλισσα ήταν πολύ όμορφη…ε ναι γιατί σε ένα χήρο με παιδί τίμιο μεν πλούσιο δε δεν θα μπορούσε να αρμόζει κάτι λιγότερο…με τόσα λεφτά ποια θα έκανε πίσω…ρε δε μπα να χει και παιδί? λεφτά να έχει και δόξα…και γίνομαι και μάνα άμα λάχει! Μόνο που η συγκεκριμένη δεν ήταν μόνο όμορφη αλλά είχε και μερικά θέματα…
ΠΡΩΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΗΝΥΜΑ δεν ήθελε λέει να είναι καμία ομορφότερη από αυτήν….κάτσε χρυσή μου τι αγώνας δρόμου είναι αυτός? Ούτε η Miss cosmos δεν έχει τέτοιες προσδοκίες…χώρια που η ομορφιά είναι ένα δώρο θεού που όταν το έχεις καλώς το έχεις και το αξιοποιείς αλλά αν δεν το έχεις τι σημαίνει? Προσωπικότητα δεν έχεις? χαρακτήρα? αντιλήψεις? Ιδέες και σκέψεις? Συναισθήματα? Α καλά άστο…το ρετιρέ ακατοίκητο….κατάλαβα…Και δεν φτάνει αυτό δείχνει ένα μη συμβιβασμό με την εξέλιξη του ανθρώπου ηλικιακά αυτό το παραμύθι…μόνο για τα μπότοξ που έκανε ή είχε σκοπό να κάνει δεν μας περιγράφει τίποτα…που είναι ο Φουστάνος οέο? Παπαράτσι δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή να εξασφαλιστεί κανένα αποκλειστικό για ολόκληρη βασίλισσα…??? θα σας μαλώσω…
Οι ναρκισσιστικές τάσεις, ο εγωκεντρισμός και η μη συμφιλίωση με το ανθρώπινο γήρας είναι μηνύματα που εντυπώνονται στο υποσυνείδητο και δεν αρκεί να βγάλεις τον συγκεκριμένο ήρωα τον κακό της παρέας για να γίνει αρνητικό και απαγορευτικό ένα τέτοιο παράδειγμα προς μίμηση…γιατί η βασίλισσα ήταν κακιά πλην όμορφη…και τι μας διδάσκουν όλα τα παραμύθια για τις γυναίκες? Ομορφιά= απαραίτητο συστατικό για να αυτοαποκαλείσαι γυναίκα!
Μόνο που εδώ μιλάμε για ψύχωση…η γυναίκα κάθε ώρα και στιγμή με ένα καθρέφτη στο χέρι να αναρωτιέται ποια είναι πιο όμορφη…και αν δεν πάρει και την απάντηση που θέλει την πληρώνει και ο καθρέφτης…δηλαδή δεν φτάνει που είναι κακομαθημένη φταίνε και πάντα οι άλλοι για τις δικές τις ψυχώσεις…ωραίο παράδειγμα βρε…για να μην σχολιάσω τον γλείφτη καθρέφτη…Έλεος δηλαδή φοβάται την ειλικρίνεια για να μην δεχτεί τις συνέπειες…και μετά αναρωτιέσαι γιατί το δικό σου το παιδί όταν του λες ότι δεν θα του πάρεις σοκολάτα σήμερα κλαίει χτυπιέται και σου κρατάει και μούτρα…εδώ η βασίλισσα άκουγε σε καθημερινή βάση ότι είναι η ομορφότερη από όλες μετά από απαίτηση και αυτό δεν μπορεί να έχει μία σοκολάτα? Ε ποτέ….πως να το αποδεχτεί?
Θυμάστε φαντάζομαι το σχόλιο μου περί ακατοίκητου ρετιρέ…ε ναι λοιπόν δεν ήταν ένα πικρόχολο σχόλιο…έχω αποδείξεις…ξανθιά δεν ξέρω αν ήταν η βασίλισσα αλλά χαζή ήταν σίγουρα…είναι δυνατόν να κάνεις συμβόλαιο θανάτου για κάποιον και να μην αναγνωρίσεις ότι η καρδιά που σου φέρνουν είναι από ελάφι και όχι ανθρώπινη? Καταρχήν τι τυφλή εμπιστοσύνη είναι αυτή που έχεις στον κυνηγό και από πού πηγάζει η τόση εμπιστοσύνη σου και κατά δεύτερον δεν ήξερες δεν ρώταγες να μάθεις για την ανθρώπινη φυσιολογία? Πάντως ο κυνηγός έδειξε να έχει ευαισθησίες…αλλά μήπως οφείλονταν μόνο στην ομορφιά της χιονάτης? Αν ήταν μια καλόκαρδη κακάσχημη θα είχε την ίδια τύχη? να μου πεις τότε δεν θα είχαμε συμβόλαιο θανάτου…ποιος να ασχοληθεί με μια άσχημη…που δεν τη λένε καν Μαρία?
Το συμβόλαιο θανάτου να το αφήσω ασχολίαστο? Αυτό που δεν έχεις άλλο τρόπο να συναγωνιστείς κάποιον καλύτερο από σένα από το να τον σκοτώσεις …συγγνώμη αλλά με κάνει έξαλλη. Αθέμιτος ανταγωνισμός σε τόσο μικρή ηλικία…μου θυμίζει κάτι μικρά παιδάκια που γυρνάνε το μεσημέρι κλαμένα από το νηπιαγωγείο γιατί ο διπλανός τους έκλεψε όλους τους μαρκαδόρους επειδή οι δικοί του ήταν καινούριοι ενώ του άλλου παιδιού χαλασμένοι…αν δεν βάλεις τρικλοποδιά στον καλύτερο από σένα δεν μπορείς να γίνεις καλύτερος από αυτόν…να επιβάλλουμε και τον μωσαϊκό νόμο δεν είναι κακή ιδέα…
Και αφού κάναμε αυτή την μακροσκελή ανάλυση της μητριάς ας έρθουμε τώρα και στην χιονάτη…περιπλανήθηκε στο δάσος και τυχαία βρήκε στο πουθενά και σπίτι…είναι αυτό που λέμε <<είδε φως και μπήκε>>…είχε άγιο η κοπέλα στην καλύτερη περίπτωση θα περίμενε κανείς να την φάει κανένας κακός λύκος…α ναι ξέχασα συγγνώμη αυτή δεν είναι η κοκκινοσκουφίτσα…και το σπίτι είναι σπίτι 7 νάνων! Εντάξει μην είμαστε και αχάριστοι…αν έβρισκε σπίτι γεμάτο λεβεντόπαιδα αυτό δεν θα ήταν τύχη απλά…χώρια που αν ήταν λεβεντόπαιδα δύσκολο να ήταν και τα εφτά μαζί! Για εφτά γεροντοπαλίκαρα που είναι και κοντοπίθαροι το συζητάμε! Γι’ αυτό άλλωστε δεν είχαν και καμία αντίρρηση να την φιλοξενήσουν…περαιτέρω συνειρμοί απαγορεύονται! Υπάρχουν και μικρά παιδιά….
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΩΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ του παραμυθιού είναι ότι δεν αφήνουμε ποτέ την πόρτα του σπιτιού ανοιχτή ούτε την ανοίγουμε σε όποιον μας χτυπάει…και αυτό το μήνυμα ισχύει και κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά. Οι συνέπειες μιας κακιάς σύμπτωσης είναι γνωστές…αν όχι θάνατος κακά μαντάτα θα υπάρχουν σίγουρα…μία γριά γυρολόγος, έναν σφετεριστής κακός λύκος λίγο πολύ όλα τα παραμύθια μας προειδοποιούν για τις συνέπειες…τις οποίες πάντα επιδεικτικά οι ήρωες αγνοούν…το δεις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού όμως στην περίπτωσή μας (και δεν είναι μόνο οι άντρες σοφοί…αυτό έτσι για να αποκατασταθεί και η ιστορική αλήθεια).
Το φονικό όπλο το εξετάσαμε? Δηλητηριασμένο μήλο…Μάλιστα…θα μου πεις φίλη μου και αυτό σε ενοχλεί πια? Ε ναι λοιπόν με ενοχλεί…τόσες βλαπτικές τροφές υπάρχουν να γίνουν μίασμα γιατί να μπει στη θέση του ένα φρούτο? Και πας μετά εσύ να πείσεις το παιδί σου ότι πρέπει να τρέφεται υγιεινά να προτιμά τα φρούτα και όχι τα γλυκά…καλά σαράντα…σοκολάτα θα φάει και το μήλο φάε το εσύ…Πάντως πέρα από την πλάκα πολύ αγάπη στο θανατικό ρε παιδιά αυτό το παραμύθι…και πολλές απόπειρες ανθρωποκτονίας….να φωνάξουμε τον Κούγια θυμίστε μου…
Το τέλος σας το κρατούσα για έκπληξη ατιμούτσικα…μαντέψτε τι έγινε! Εκεί που την είχαμε για πεθαμένη την χιονάτη, την βάλαμε και σε φέρετρο, την κλάψαμε…έσκασε μύτη και ο κομπάρσος…που πας καλέ μου να χωθείς τελευταία σκηνή με τόσο δα ρολάκι…κομπάρσος και να κλέψεις και την παράσταση… έ όχι πάει πολύ! Και εκεί που λες άργησε να εμφανιστεί ο πρίγκιπας επιτέλους μια φορά δεν θα είναι πάλι όλα ωραία και καλά…έρχεται αυτός και ανασταίνεται! Νεκρανάσταση για το νυφικό κυρίες και κύριοι…δηλαδή για να φτάσει κανείς στα σκαλιά της εκκλησίας μπορεί να κάνει τα πάντα ακόμα και να αναστηθεί σαν τον Ιησού Χριστό! Γιατί τι είναι μια γυναίκα χωρίς τον πρίγκιπα της? νεκρή… Γι’ αυτό ακούνε σήμερα οι άντρες για γάμο και τρέχουν χαχαχαχα! Μαντεύουν με τη νοσηρή φαντασία τους αυτό το «πέρασαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»…Άντε βρε και στα δικά σας οι λεύτερες…
Καταρρίπτοντας το μύθο... 
Σχολιάστε